"Finally Dawn" (2023) beni 1950’lerin Roma’sında, Cinecittà’nın ışıklı dünyasına götürdü. Lily James ve Rebecca Antonaci’nin başrolde olduğu hikâye, bir ekstra olarak sete giren genç bir kadının, kendini sonsuz bir gecenin içinde bulmasıyla başlıyor.
Joe Keery’nin de dahil olduğu bu gece, hem büyüleyici hem de kaotik bir keşfe dönüşüyor.
Olaylar, sinemanın altın çağının çılgın enerjisiyle ilerliyor.
Karakterlerin arasındaki çekişmeler ve beklenmedik dönemeçler, beni koltuğa bağladı. Görseller sade ama o dönemin ruhunu öyle güzel yansıtıyor ki, kendimi bir an o stüdyolarda hissettim.
"Finally Dawn", klasik bir büyüme hikâyesinden fazlasını sunuyor. Masumiyetin kayboluşu ve kendi yolunu bulma çabası, sonuna kadar merak uyandırıyor.
Final ise sakin ama etkileyici bir şekilde aklımda yer etti.
